Skolyoz Skolyoz omurganın frontal, sagital ve axial düzlemdeki çarpıklığıdır. Bir hastalık değil,birçok hastalıkta ortaya ortaya çıkan bir semptomdur, bir deformitedir. Skolyoz kelimesi Yunanca “çarpık” anlamına gelen bir kelimeden türetilmiştir. Omurğanın en yaygın deformitesidir.Sagaltım yöntemlerindeki büyük gelişmelere karşın,skolyoz hala büyük bir ortopedik problemdir. Ortopedinin sembolü olan,düzeltilmeye aday genç fidan muhtemelen skolyoz düşünülerek tasarlanmıştır. Skolyoz,insanın ilk kez iki ayağı üstünde durmaya başladığı düşünülen tarihten beri mevcuttur. Bu nedenle eskiden beri,nedeni ve tedavisi merak edilmiş ve araştırılmıştır. Bugün egriligi tama yakın düzelten yöntemler geliştirilmesine karşın ,nedeni konusunda kesin bir sonuça ulaşılamamıştır.Skolyozun bir kısmı omurgada yapısal değişikliklere neden olmayan postural ve tek taraflı baçak kısalığına bağlı dengeleyiçi skolyozlardır.Diğer bir kısmı ise ağrıya bağlı olan tiptir. Omurgada yapısal değişikliklere sebep olan skolyozlar idiopatik (sebebi bilinmeyen), doğuştan omurğa anomalisine bağlı olanlar,neuromuskuler (adale ve sinir sistemii) nedenli olanlar,neurofibromatik olanlar,mezenjimal doku hastalıklarına ve travmaya bağlı olanlardır. Bunların içinde idiopatik olanlar bütün skolyozların % 80 nini oluştururlar.Nedeni henüs bilinmemekle birlikte genetik etkilenme mevcuttur.Görülme yaşına göre üç gruba ayrılır.Bunlar infantil,jüvenil ve adolesandır.İnfandil idipatik skolyoz kuzey avrupa ve İngiltere de sık görülür. Etiyolojisinde cevresel faktörlerin olduğu düşünülmetedir.Ülkemizde ender görülmektedir.İlk üç yaş içinde görülen bu eğrilikler genellikle doğumda mevçuttur.Bu eğriliklerin %85 herhangi bir tedaviye gerek olmadan kendiliğinden düzelirler.Düzelmeyen eğrilikler ise ilerleyerek,sağaltım için büyük problemler çıkarırlar.Eğrilikler daha çok solda ve thorasik bölgede görülür.Erkek çoçuklarda daha sıktır. Mehta açısıyla ilerleme olup olmayacagı tahmin edilebilir . Jüvenil idiopatik skolyozlar;3-10 yaşları arasında görülür.Erkek ve kız çoçuklarında görülme sıklığı eşittir.Genellikle sağda ve thorasik bölgede görülürler.Sağaltımları problemlidir.Egriliğin konservatif yöntemlerle kontrolü zordur.En iyi yöntem cerrahi olarak eğriliğin uzatılabilen rotlarla tedavi edilmesidir.10 yaşından sonra cerrahi olarak kalıcı enstrumantasyon , korreksiyon ve posterior füzyon yapılarak tedavi tamamlanır. Adolesan idiopatik skolyoz:10 yaşından sonra görülürler.%85 kız çoçuklarında ,% 85 sağ tarafta ve %85 i thorakal bölgededir.Bu tür skolyozların hangisinin ilerleleyeçeği,hangisinin ilerlemiyeçeğini tahmin etmek zordur ve ileri deneyim gerektirir.Genetik özellliği olduğu düşünülmektedir.Farklı eğrilik kalıpları göstermektedir.Bu eğriliklerin 40 dereceden küçük olanları gözlenir .Yalnız lomber bölgede olanları ayakkabı yükseltmeleriyle kontrol edilmeye çalışilır.40 derecenin üzerindeki eğrilikler cerrahi olarak tedavi edilir.Tedavi genellikle eğriliğin tama yakın düzeltilmesi ile sonuçlanır.Hastalar bir kaç günde yürütülür,iki veya üç hafta içinde okullarına devamı sağlanır.Ameliyat sonrası dönemde bir korse kullanılması gerekmez. Hastaların boyları ameliyat sırasında 3-6 cm uzayabilir. Doğuştan omurğa anomalilerine bağlı skolyozlar: Bu skolyozlarda omurlarda şekil veya bölünme kusurları veya her ikisi birlikte bulunabilir. Bazılarının kontrolü zordur ve ağır deformitelere neden olabilirler. Erken yaşta tedaviye başlanması çok önemlidir ve iyi sonuç alınmasına sebep olabilir.Çoğu kez cerrahi tedavi tek secenektir.Bazan kusurlu omurun çıkarılması,bazen omurların tek taraflı büyümesinin durdurulması tedavide kullanılabilir. Nöromuskuler (kas sinir kökenli) skolyozlar: Genelikle C şeklindeki eğrilerdir.Serebral palsy e bağlı olanlar sert,diğerleri fleksibildir.10 yaşından sonra ameliyatla düzeltilebilinir. Nörofbromatozise baglı skolyozlar: Bu eğrilikler genellikle kısa,keskin ve sert eğriliklerdir. Kifoskolyoz şeklinde deformitelere sebep olabilir. Nörolojik bulğular rastlanabilir. Cilte kafeole lekeler görülür. Bu egrilikler tedaviden önce iyi incelenmelidir.